Karpacz

  • Ocena
  • Dla dwojga
  • Dla dzieci
  • Dla dorosłych
  • Dla seniorów
Opis

Karpacz, ze względu na swoje bogate walory turystyczne i położenie, z każdym rokiem staje się coraz bardziej popularny zarówno wśród rodzimych turystów jak i cudzoziemców. Miejscowość ta leży w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim, w Sudetach Zachodnich, w samym sercu Karkonoszy. Powierzchnia Karpacza wynosi ok. 40 km. Granice miasta obejmują także najwyższą partię Karkonoszy ze Śnieżką włącznie. Ze względu na swe położenie i walory przyrodnicze, Karpacz jest ośrodkiem sportowo-rekreacyjnym zarówno latem, jak i zimą. Wypoczynek w Karpaczu to głównie turystyka. W mieście jest prawie 15 tys. stałych miejsc noclegowych w licznych hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, apartamentach (https://karpacz.net/noclegi/apartamenty ),schroniskach, kwaterach prywatnych i na campingach.

Rocznie, odwiedza tę miejscowość średnio 150 tysięcy turystów. Do dyspozycji aktywnych wczasowiczów są m.in. wyciąg krzesełkowy na Kopę, letni tor saneczkowy, zimowy tor saneczkowy, liczne wyciągi narciarskie, skocznia narciarska Orlinek, korty tenisowe, snowtubing, park linowy, aquaparki i wiele innych atrakcji. Dla dzieci i dorosłych bardzo ciekawymi rozrywkami będą wizyty w Świątyni Wang, Muzeum Sportu i Turystyki,

Muzeum Zabawek, Karkonoskich Tajemnicach, Interaktywnej Wystawie Modeli z Klocków LEGO, prywatnym Muzeum Techniki i Budowli z klocków LEGO, Parku Bajek, Bajkowej Chacie, Studiu Szkła Artystycznego Pasja, a także w Galerii Minerałów.

Jeśli chodzi o atrakcje naturalne, nie sposób nie docenić przepięknych, malowniczych szlaków turystycznych wychodzących z Karpacza w same Karkonosze. Trasy prowadzą m.in. na Śnieżkę, do Domu Śląskiego, na Samotnię, Strzechę Akademicką, Pielgrzymy, Słonecznik, Krucze Skały czy Dziki Wodospad.

Główną osią, niejako kręgosłupem Karpacza jest ul. Konstytucji 3-Maja, biegnąca środkiem Krzywej Góry od dworca kolejowego w górę, do hotelu "Biały Jar". Dalej, za mostem na Łomnicy ulica zmienia nazwę na Karkonoską i ciągnie się serpentynami ostro w górę do Karpacza Górnego. Za śródmieście uważany jest odcinek ul. Konstytucji 3-Maja od poczty do DW "Chrobry". Na tym odcinku skupia się zasadnicze zagospodarowanie miasta, a zabudowa jest tu najbardziej zwarta. To tu mieszczą się najważniejsze urzędy, instytucje, lokale gastronomiczne i sklepy. W plebiscycie "Najpopularniejsza miejscowość turystyczna" o Puchar Prezydenta RP A. Kwaśniewskiego, organizowanego przez "Sport i Turystykę", Karpacz zwyciężył jako najpopularniejsza miejscowość turystyczna 2003 roku.

Miasto jest organizatorem lub współorganizatorem kilkudziesięciu imprez sportowych, rozrywkowych i kulturalnych w roku. Karpacz przyciąga ludzi walorami krajobrazów, umożliwiając delektowanie się widokami i czystym powietrzem. Stanowi wspaniałe miejsce relaksu, powrotu do zdrowia, aktywnego wypoczynku i niezapomnianych rozrywek o każdej porze roku. Podczas górskich spacerów można spotkać zakątki pełne czaru i ciszy, gdzie słychać tylko śpiew ptaków. Niezmienny od wieków pozostaje widok z miasta na pasmo Karkonoszy z najwyższym szczytem Śnieżką, dumnie górującą nad Karpaczem.

Historia

Początki powstania miasteczka o nazwie Krummhubel (Krzywa Góra),pochodzącej od charakterystycznego kształtu grzbietu, na którym leżało centrum wsi, sięgają XVI wieku. Pierwszymi założycielami i mieszkańcami tej wczesnej osady byli smolarze zwani "Kurzakami", którzy dostarczali węgiel drzewny do Kowar, gdzie wytapiano rudy żelaza tam występujące. Wraz z rozwojem Kowar rozbudowuje się Krummhubel - Karpacz

Karpacz i jego okolice to jednak nie tylko rudy żelaza. Występowanie w karkonoskich potokach złota, a w złożach pegmatytowych szlachetnych kamieni, potwierdzają współczesne znaleziska i odkrycia. Istnieją przekazy o Walonach - średniowiecznych poszukiwaczach skarbów. Najsławniejsi pochodzili z Wenecji, a wiedząc gdzie i jakimi sposobami wydobywa się skarby z głębi gór - wywozili je do swojej ojczyzny. Znana jest historia domu bankierskiego w Wenecji, który to wyrósł na bajecznym bogactwie zdobytym przez właściciela właśnie tutaj w Karkonoszach. Do miejsc zasobnych w kruszec i cenne minerały prowadzą najróżniejsze znaki i rysunki twarzy ludzkich, rąk, tarcz, grabi, kół i krzyży wyryte na kamieniach i określane jako "znaki walońskie". Rejonem szczególnie chętnie nawiedzanym przez poszukiwaczy złota była i jest Sowia Dolina, wcięta między stare łupki zawierające cenne metale i drogie kamienie. Na Kruczych Skałach, skąd zaczyna się trasa do Sowiej Doliny, występują duże skupiska pegmatytów, w których są drobne kryształki korundu, szafiru i turmalinu. Nieregularne żyły pegmatytów można w Kruczych Skałach obserwować do dnia dzisiejszego, choć zostały one bardzo zniszczone przez poszukiwaczy minerałów. Tutaj też oglądać można pamiątkowy pomnik przypominający o wcześniejszym wydobyciu cennych kruszców i kamieni szlachetnych. Tradycję płukania złota kultywują do dziś dzieci, młodzież i dorośli w Western City pod Karpaczem.

Po wojnie 30-letniej, w wyniku częstych wówczas prześladowań religijnych, na tereny Krummhubelprzybywa wielu emigrantów z Czech, zwanych laborantami, którzy parali się ziołolecznictwem i w krótkim czasie doprowadzili miasto do rozkwitu. Sława karkonoskich zielarzy rozpoczęła się od dwóch medyków, zbiegłych z Pragi w 1700 r. Panujące w Czechach zamieszki na tle religijnym zmusiły śmiałków do przejścia grzbietu Karkonoszy. Kiedy zmęczeni ucieczką trafili do miejscowego ogrodnika, ten przyjął ich gościnnie i pozwolił pozostać u siebie. W podzięce za serdeczne przyjęcie zbiegli adepci medycyny, Mikołaj i Salomon, nauczyli gospodarzy wyrabiania leków z miejscowych ziół rosnących w górach. Wkrótce, w początkach XVII w., śląska wioska Karpacz stała się centrum ruchu laboranckiego. Laboranci lub jak ich zwano także alchemicy, w ciągu jednej generacji zmienili niczym niewyróżniającą się wioskę, w kwitnący ośrodek zielarski, znany w całej Europie. W związku z wielkim bogactwem karkonoskich roślin leczniczych, wyrób leków oparty był głównie na roślinach miejscowych. Szczególnie cenne zioła zbierano na wzniesieniu Grabowca i nad Łomniczką. Sprzedawcy medykamentów wyrabianych w Krummhubel docierali na wszystkie rynki i jarmarki Śląska, a nawet daleko poza jego granice. Widywano ich w Pradze, Krakowie, Moskwie, Wiedniu, na targach lipskich a nawet w Londynie. Część sprzętu laborantów oraz niektóre rośliny zbierane przez nich można zobaczyć w Muzeum Sportu i Turystyki w Karpaczu. Więcej o historii zielarstwa w Karpaczu, dowiedzieć się można w "Domu Laboranta" przy ul. Nad Łomnicą 28a, gdzie można również nabyć zioła lecznicze.

Również dzięki laborantom, z roku na rok rosła liczba podróżników przybywających w Karkonosze. Zostaje wprowadzona przez władze lokalne profesja przewodnika górskiego i tragarza lektyk, dzięki czemu w połowie XIX w. miasto staje się największym ośrodkiem przewodników i tragarzy lektyk w całych Karkonoszach - bo też największą atrakcją tych gór była pobliska Śnieżka. Otwarcie w 1895 r. stacji kolejowej (tory kolejowe położone na 544,3 m n.p.m. są najwyżej umiejscowione w Polsce) przyczyniło się do ogromnego rozwoju miasta, jako miejscowości kuracyjnej.

Pod koniec XIX w. Krummhubel nabiera sportowego znaczenia. Rozwija się tutaj saneczkarstwo a w 1903 r. powstaje pierwszy klub narciarski i organizowane są pierwsze zawody. Administracyjnie, obszar dzisiejszego miasta podzielony był pomiędzy trzech właścicieli i stanowił trzy odrębne i samodzielne gminy: Krummhubel - Karpacz, Bruckenberg - Bierutowice, czyli Karpacz Górny i Płóczki ( zwane Zarzeczem, uznawane za najstarszą część osady). W XX w. wszystkie trzy osady, dzięki swemu pięknemu położeniu u stóp Karkonoszy i doskonałym warunkom klimatycznym, rozwinęły się w jedną, wielką miejscowość wypoczynkowo-klimatyczną, początkowo letnią, a później także zimową. Turystyka staje się najważniejszą dziedziną życia mieszkańców Krummhubel. W 1914r. Karpacz Górny dysponował już 12 hotelami i 54 pensjonatami, które oferowały łącznie około tysiąca miejsc noclegowych, Wilcza Poręba i Płóczki także miały już po kilka obiektów i kilkadziesiąt pokoi. Przed samym wybuchem I Wojny Światowej, Karpacz stał się znanym i bardzo często odwiedzanym karkonoskim kurortem.

Prawa miejskie otrzymał Karpacz dopiero w 1956 r. a w roku 1959 powstaje pierwsza w polskich Karkonoszach kolej linowa na Kopę. Od tamtej pory liczne inwestycje znacznie zmieniły krajobraz sielskiego niegdyś Karpacza, jednak wciąż jest to niezwykle popularna i malownicza miejscowość wypoczynkowa (zarówno latem jak i zimą). 



Galeria
Świątynia Wang w Karpaczu

Opinie

Dodaj opinię
Ocena ogólna:
Dla dwojga:
Dla dzieci:
Dla dorosłych:
Dla seniorów:

Komentarze (0)
Dodaj komentarz
Lokalizacja
Multimedia